Evet sayın insanlar uzun bir aradan sonra merhaba.
Şuan size Çorum'daki evimden sesleniyorum. Martın sonundayız. Yani havalar güzel.İnsanlar güzel.Ben bile güzelim.O kadar diyorum bakın.Bu yazının konusu ne derseniz, hemen cevap vereyim: Sıkıntı. Havalar soğukken keyfim yerindeydi.Alıyodum battaniyemi,açıyodum bitane film bunalım bunalım takılıyodum. ohh miss. Ama nolduu şimdi? Havalar güzelleşti bi ortalık şenlendi, ev bunaltmaya başladı.. İşte yalnız olmak yazın neysede bahar da hiç çekilmiyo. Kışın insanlardan fellik fellik kaçan beennn, az önce rehberdeki herkesi "hadi gezek lan " niyetiyle aradım. Kimse telefonu bile açmadı :( Bende gittim bulaşık yıkadım.Bundan önce de belgesel izlemiştim. Şuanda da yoldan geçen insanlara bakıyorum. Bazılarını anneannemin kardeşine benzettiğim oluyo. Kötü ki pek fazla insan geçmiyo sokaktan. ahhaaaaa geçti bitane kız. Elinde telefon konuşa konuşa yürüyodu :( Herkes sosyal,herkes mutluuu bir bennn yalnızz bir ben şizofren :( Bundan sonraki aşama kapının önünde oyun oynayan çocuklara bağırıp çağırmak.Daha sonra da zaten bu yazıları artık manisa sarı binalardan yazıyo olurum.
Esen kalın,baharla kalın..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder